بنا بر گزارش تحلیل گران آهن پرایس در خصوص وضعیت بازار فولاد، ايران توانسته در سال‌ هاي اخير در بازار تجارت جهاني در بخش فولاد به رشد و پيشرفت دست پيدا کند، به طوري‌که صادرات فولاد ايران از يک‌ دهم درصد کل تجارت فولاد جهان به ۱/۵ درصد رسيده است و شايد به همين علت دولت آمریکا تصميم به نشانه گرفتن صنايع فولادي و فلزي کشور است.

از این رو بايد خاطر نشان کرد که صنعت فولاد مانند نفت نيست که بتوان با ساير کشور هاي توليد کننده جاي آن را پر کرد، چرا که توليد فولاد پيچيده، کيفيت آن بسيار مهم، هزينه‌ هاي حمل آن بالا و قيمت‌ هاي آن نيز از اهميت بسياري برخوردار است. اين در حالي است که فولاد ايران با کيفيتي بالا و قيمتي مناسب با هزينه حملي پايين و از طريق کمترين مسافت‌ ها در اختيار خريداران قرار مي‌گيرد و جايگزيني آن کار آساني نيست. 

بنا بر این در شرايط تحريم، ادامه رشد صادرات فلزات، در کنار کاهش صادرات نفتي، مي‌تواند اهميت درآمد هاي ارزي صنايع فلزي را براي ايران بيشتر کند و شايد به همين دليل آمريکا به دنبال ممانعت از تحقق چنين هدفي است. با اين حال طبق نظر کارشناسان بازار تحريم‌ هاي يک ‌جانبه نتوانسته تأثيرات زيادي بر صادرات فولاد و فلز کشور داشته باشد زيرا کشور هاي هدف صادرات از تحريم ‌هاي آمريکا تبعيت نمي‌کنند.

 در تحريم‌ هاي جديد آمريکا بر صنايع فولاد و فلز کشور نيز تعداد ديگري از شرکت‌ ها به ليست تحريم‌ ها اضافه شدند که تأثير زيادي بر صادرات کشور نخواهد داشت. اين اتفاق تنها مي ‌تواند قدرت چانه ‌زني خريدار را بيشتر کند و انتقال پول با هزينه‌ هاي بيشتري همراه باشد.
تحريم ‌هاي جديد جاي نگراني جدي براي صنايع کشور ندارند بلکه مشکل اصلي از داخل کشور و به دليل سوء مديريت در وزارت صمت است که باعث شده برنامه‌ ريزي براي توليد ۲۸ ميليون تن توليد به ۲۶ ميليون تن برسد.